Maria zien 2
Maria Valtorta:
'Ze komt naar de zijkant van mijn bed,
gekleed in het wit, een lichte sluier van linnen, dun geweven, op haar blonde haar,
met een scheiding bovenaan haar hoofd, net zoals ik haar vele malen in visioenen heb gezien...
Ze is lief, maar een beetje droevig.
Maar zij vertelt me,
terwijl ze haar mooie handen op de rand van mijn bed legt:
"Ik ben hier. Zodat je over mij kunt nadenken,
mijn gelaatstrekken nog eens heel nauwkeurig kunt bestuderen,
en zodat je het verschil kunt begrijpen tussen wie ik op aarde was
en wie ik nu in de hemel ben.
In Lourdes, in Fatima,
bij verschijningen in het algemeen,
verschijn ik zoals ik nu in de hemel ben,
en heeft mijn uiterlijk al de onbeschrijfelijke stralende schoonheid van verheerlijkte lichamen.
Die schoonheid die de zieners van die verschijningen nooit volledig begrijpen, tot in alle details.
Merk op
dat ze weten hoe ze de jurk moeten beschrijven die ik draag,
de kroon die ik ontvouw, de klif of de boom waarop ik rust,
de gebaren die ik maak, de uitdrukking op mijn gezicht...
Maar ze zijn altijd besluiteloos
en onwillekeurig nooit waarheidsgetrouw
in het kunnen zien van mijn gezicht,
de kleur van mijn ogen en haar,
noch van mijn huid.
Ze doen hun best om het te doen.
Maar dat kúnnen ze niet,
ze kunnen het niet."'
Reacties
Een reactie posten