petronilla 1
Maria Valtorta:
'Ik zie twee jonge vrouwen bidden.
Een zeer ernstig gebed dat zeker tot in de hemel moet doordringen.
Eén is ouder.
Ze lijkt in de dertig te zijn;
de andere moet amper twintig jaar oud zijn.
Beiden lijken in perfecte gezondheid te verkeren.
Dan staan ze op
en maken een klein altaar klaar
waarop ze kostbare linnen doeken en bloemen zetten.
Er komt een man binnen,
gekleed als de Romeinenen van die tijd,
die de twee jonge meisjes met de grootste verering begroeten.
Hij haalt uit een tas, die hij op zijn borst droeg,
alles wat je nodig hebt om een mis te vieren.
Vervolgens trekt hij zijn priestergewaad aan
en begint het heilige offer.
Ik begrijp het evangelie niet zo goed,
maar het lijkt mij dat van Marcus:
"Er werden Hem kinderen voorgesteld...
wie het Koninkrijk van God niet als een klein kind verwelkomt,
zal er niet binnengaan." [Mc.10:13-15]
De priester wijdt de heilige hostie in
draait zich dan om, om de communie te geven aan de twee gelovigen,
beginnend met de oudste, wiens gezicht een geheel serafijnse vurigheid heeft.
Vervolgens geeft hij de communie aan de tweede.
Na de heilige hostie te hebben ontvangen,
werpen zij zich op de grond in diep gebed;
je zou zeggen dat ze zo blijven uit pure toewijding.
Na de viering van de ritus,
- dezelfde als die van Paulus in het Tullianum [gezien op 29 feb.]
behalve dat de celebrant hier stiller spreekt
gezien er slechts twee getrouwen zijn,
reden waarom ik het evangelie minder goed begreep... -
draait de priester zich om om te zegenen
en daalt af van het altaar, gelegen op een houten platform.
Slechts één van de jonge vrouwen draait zich om.
De ander blijft net als voorheen op de grond liggen.
Haar partner roept haar en schudt haar.
De priester buigt ook naar voren.
Ze tillen haar op.
De bleekheid van de dood is al op dit gezicht te zien,
het gedoofde oog verdwijnt onder de oogleden,
de mond ademt met inspanning.
Maar wat een gelukzaligheid
op dit gezicht!
Ze strekken haar uit op een soort lange stoel
vlakbij een raam dat uitkomt op een binnenplaats
waar een fontein zingt.
Ze proberen haar te hulp te komen.
Maar zij verzamelt al haar krachten,
steekt één hand op en wijst naar de hemel;
ze zegt slechts twee woorden:
"Gratie... Jezus" -
dan sterft ze
zonder pijn.'
[4/3/44]
Reacties
Een reactie posten