lijd om 'desperaten'

Jezus zegt:

'Op woensdag zul je het [lijden] aan je Heer geven

voor "je arme wanhopige medebroeders"

of hoe je ze ook noemt.

Medebroeders inderdaad.

Niemand zou zozeer een broer voor je moeten zijn

als iemand die arm, alleen en ziek is.

En de wanhopigen zijn arm aan de grootste armoede.

Ze hebben alles verloren door de hoop op God te verliezen.

Ze zijn alleen. 

Er is geen waarachtiger eenzaamheid dan deze.

Het is de enige echte eenzaamheid.

Ze zijn zonder God.

Ze zijn ziek.

Een ziekte die de dood veroorzaakt.

De échte dood.

We moeten ze genezen,

teruggeven aan God,

rijk maken in God.

Maar jouw broederschap is uit Liefde,

niet vanwege de natuur.

Jij bent niet ‘wanhopig’, jij gelooft,

je dacht [bij zwijgen van Jezus] dat je in de hel was,

en je was... je was in de hemel

omdat je Mij diende.

Dien mij.

Jij bent... jij bent in Getsemane

en je gaat van hier naar het Kruis

en van het Kruis daarheen.

Maar bij elke (kruis?)verheffing plaats Ik Mezelf op het hart.

Ik ben degene die jou verheft.

Bij elke neerlating plaats Ik het op het hart van Maria.

Dan keer jij terug naar jouw Getsemane en jouw kruis.

Maar je gaat daarheen met de smaak van Mijn Liefde

en met de geur van het Onbevlekte Hart van je Moeder.'

[29/5/44]