godmanifestatie 6

-Kind Jezus onder de geleerden (William Holman Hunt)-

Jezus zegt:

'Gamaliël, en met hem Hillel,

was niet zo eenvoudig als de herders,

noch waren ze heiligen als Simeon,

en evenmin asceten zoals de drie Wijzen.

In hem, en in zijn leermeester en familielid [opa Hillel],

was de wirwar van Farizeïsche lianen die het Licht verstikte

en de vrije expansie van de plant van het Geloof.

Maar in hun Farizeeër zijn, was zuiverheid van intentie.

Zij geloofden dat ze rechtvaardig waren

en verlangden dat ook te zijn.

Ze verlangden het instinctief, omdat ze rechtvaardig waren,

en door studie, omdat hun geest ontevreden uitriep:

"Dit brood is vermengd met te veel as.

Geef mij het brood van de ware Waarheid!"

Niet sterk genoeg om de moed te hebben om die lianen te verbreken,

hield de mensheid hem nog steeds te veel vast als slaaf

en met haar de overwegingen van menselijke achting,

van persoonlijk gevaarlopen, gezinswelzijn...

(Diego de la Cruz)

Gamaliël wist niet "God te begrijpen die voorbijkwam"

en gebruik te maken van "die intelligentie en vrijheid die God aan de mens heeft gegeven" -

in de woorden van de rabbijn zelf, door die erkénning en die mutatie van denken,

waarmee hij als een geleerde van vergissing 

- mannen die het Ware in Dwaling veranderden, die nuttig voor hen was -

een discipel van de Waarheid is geworden.

Hij was niet de enige.

Nikodemus ook, en met hem Jozef van Arimathea,

zij wisten niet hoe ze formules en gebruiken onder de knie moesten krijgen

en de nieuwe Doctrine duidelijk moesten omarmen, en ze kwamen erheen

"in het geheim, uit angst voor de Joden"...

Deze laatste twee zijn verder vooruit in het goede,

tot het punt dat ze op [goede] vrijdag het barmhartige gebaar durven te wagen.

Minder vooruit was rabbijn Gamaliël.

-Jezus teruggevonden in de tempel (W.H. Hunt)-

Maar

– let op de kracht van de juiste intentie –

maar zijn menselijke rechtvaardigheid

was getint met het boven-menselijke

[dankzij 4e manifestatie, dispuut in de tempel].

Terwijl die van Saul

bevlekt was met het demonische,

in het uur dat het loslaten van het kwaad

hem plaatste op het kruispunt van de keuze tussen goed en kwaad,

tussen het rechtvaardige en onrechtvaardige.'

[8/8/44]