i quaderni

-Ontvangst van H. Agnes in de hemel (Giovanni Battista Gaulli)- Maria Valtorta: 'Dit is mijn visioen van vanavond. Ik kon niet wachten om het alleen te kunnen opschrijven en er in alle rust van te kunnen genieten. Het was zo mooi, terwijl ik het had... – en er stroomden tranen over mijn gezicht waarvan ik geloof dat het zwakke licht van de kamer ze voor de aanwezigen verborgen hield, en ik lag daar met mijn ogen dicht, deels omdat ik zo verzonken was in mijn overpeinzingen dat ik me moest concentreren, en deels omdat ik deed alsof ik sliep, om niet te laten blijken... waar ik was – ...dat ik het niet kon verdragen om fragmenten van alledaagse en zeer menselijke zinnen te horen zweven als puin tussen de schoonheid van dit visioen, en ik zei: "Hou jullie mond, hou je mond"... alsof het geluid me stoorde. Maar dat was het niet. Ik wilde alleen zijn, en in alle rust kunnen overwegen. Wat mij overigens ook gelukt is. Daarna sprak Jezus tot mij... 13 jan.1944

-Martelaarschap van H. Agnes (Domenichino)- Maria Valtorta: 'Ik zag hoe ze Agnes op de grond lieten knielen, midden in de kamer waar de grote plaat wit marmer lag. De martelares concentreerde zichzelf met haar handen op de borst en keek naar de lucht. Tranen van bovenmenselijke vreugde parelden in haar ogen, verrukt in een zoete overpeinzing. Het gezicht, niet bleker dan voorheen, glimlachend. Een van de assistenten pakte haar vlechten vast alsof ze een touw waren om haar hoofd stil te houden. Maar dat was niet nodig. "Ik hou van Christus!" schreeuwde ze toen ze zag dat de beul zijn zwaard hief, en ik zag het tussen haar schouderblad en sleutelbeen doordringen en de rechter halsslagader openen. En de martelares viel, op haar linkerzijde, terwijl ze steeds haar knielende positie behield,  als iemand die in slaap valt, in een gelukzalige slaap. Want de glimlach verdween niet van haar gezicht en werd alleen verborgen door de stroom bloed die uit haar doorgesneden keel guts...

-H. Agnes in priestergewaad?- Maria Valtorta: 'Op dat moment leek het mij zo dat de geïrriteerde prefect zijn assistenten opdracht gaf om Agnes' polsen te boeien, zodat ze niet zou kunnen ontsnappen of oneerbiedige daden begaan tegenover de simulacra . Vanaf dat moment werd ze namelijk als een schuldige en gevangene beschouwd. Maar de glimlachende maagd keerde zich naar de beul en zei: "Raak me niet aan. Ik kwam hier spontaan. Want hier roept de Stem van de Bruidegom mij. Die mij uit de hemel uitnodigt voor de eeuwige bruiloft. Ik heb uw armbanden en kettingen niet nodig. Alleen als u mij naar het kwaad wilt sleuren, moet u ze mij aandoen. En dan zouden ze (wellicht) niet nuttig zijn, want mijn Heer God zou ze nutteloos maken, meer nog dan een linnen draad om de pols van een reus. Maar om de dood tegemoet te gaan, de vreugde tegemoet, de bruiloft met Christus, nee, dan zijn uw ketenen nutteloos, mijn broer. Ik zegen u als u mij het martelaarschap geeft. Ik ren niet weg. Ik...

-St.-Agnes (Bernardo Daddi)- Maria Valtorta: 'Een paar stappen achter het meisje, liepen de andere twee meisjes. Eentje van bijna dezelfde leeftijd als het eerste, maar robuuster en volkser qua uiterlijk. De andere ouder: 16, of hooguit 18. Zij waren ook in het wit, met een gesluierd hoofd. Maar waren wat bescheidener gekleed. Ze leken op dienstmaagden, omdat ze respectvol bleven tegenover de eerste. Ik begreep dat dat Sint-Agnes was, en die van haar leeftijd Emerentiana , en de andere weet ik niet. Agnes liep met een glimlach en zelfvertrouwen naar het spreekgestoelte van de magistraat. En daar hoorde ik de volgende dialoog: -H. Emerentiana ( zoogzuster van Agnes)- "U verlangde mij? Hier ben ik." "Ik denk niet dat als jij weet waarom ik jou wilde, jij het mijne nog steeds verlangen zult noemen. Ben jij christen?" "Ja, door de Genade van God." "Besef jij wel wat deze uitspraak jou kan brengen?" "De Hemel." "Voorzichtig! De d...

-St.-Agnes ontvangt in de gevangenis uit de hemel het ‘stralende witte kleed’ (Frank Cadogan Cowper)- Maria Valtorta: 'Een van de meisjes was erg jong:  bijna een kind. Geheel in het wit gekleed: een tuniek die haar volledig bedekte, alleen de dunne nek en de kleine handjes met kinderpolsjes zijn zichtbaar. Ze had het hoofd onbedekt, en ze was blond. Eenvoudig gekamd, met een scheiding in het midden van het hoofd, en twee zware, lange vlechten op haar schouders. -haar haar bedekte haar lichaam (eerst naakt naar bordeel gesleept)- Het gewicht van haar haar was zo groot dat ze haar hoofd lichtjes naar achteren boog, waardoor ze, onbedoeld, de uitstraling van een koningin kreeg. Aan haar voeten lag een lammetje van een paar dagen oud te blaten en te spelen. Het was helemaal wit en had een roze snuitje, net als de mond van een baby.' 13 jan.1944

-H. Agnes voor prefect gebracht (Johann Overbeck)- Maria Valtorta: 'Tegen een muur, was een soort troon bestaande uit een marmeren predella met daarop een zitplaats. Op deze stoel zat een oude Romein in een toga. Later begreep ik dat hij de keizerlijke prefect was. Tegen de andere muren, ​​ beelden en beeldjes van goden en statieven voor wierook. -reliëf in Sant' Agnese in Agone- In het midden van de hal of het portiek, een lege ruimte, met een grote plaat wit marmer. In de muur tegenover de zetel van de magistraat bevond zich een portiek, vanwaar men uitzicht had op het plein en de straat. Terwijl ik deze details en de strenge gelaatsuitdrukking van de prefect observeerde, kwamen er drie jonge meisjes de vestibule, het portiek, de hal (wat je maar wil) binnen.' 13 jan.1944