nieuwe adam-eva 2
Jezus zegt:
'En Ik begin met het berispen van hen
die voortdurend Mijn Richtlijnen en Mijn Wil onder hun hielen hebben gezet.
Zij beseffen niet dat alleen Ik weet wat goed is, en dat niemand er meer om geeft dan Ik
dat dit werk terechtkomt bij degenen voor wie Ik het heb gegeven:
de kleintjes van de kudde - want waar moeten de "groten" ervan,
tijdens de maaltijd van hun dagelijkse trots,
hun buik nog mee vullen?
Aan het einde van het werk gaf Ik de redenen daarvoor
en reageerde bij voorbaat op de dwaze en trotse uitzonderingen van dit moment.
Deze redenen, en niets anders, hoefden bekend te worden gemaakt.
Niet de snufjes van dit of dat liedje, een stukje...
van het prachtige mozaïek dat Mijn Leven en dat van Mijn Moeder vertegenwoordigt,
en dat op die manier, willekeurig genomen, niets anders is dan een stukje kleur
en relatieve waarde, soms onbegrijpelijk, of verondersteld zo te zijn,
terwijl het in het algemene beeld noodzakelijk en mooi is.
Maar men wilde zelf beoordelen wat het beste was om te doen
en de regels van de Meester censureren!
Nu vraag ik, aan hen die het verzoek van Jezus weinig minder dan ketters vinden
- het verzoek aan Zijn Moeder, om Hem te helpen met gebed -
Ik vraag hen:
Hoe verklaren jullie dan dat Ik Me terugtrok in gebed
op de meest serieuze momenten van het Leven:
in de woestijn, in Gethsemane...?
Hoezo vroeg Ik drie mannen - Johannes, Petrus, Jakobus -
om in geestelijke eenheid met Mij
te waken en te bidden?
Hoezo nam Ik altijd Mijn toevlucht tot gebed
vóór de belangrijkste wonderen (Lazarus),
of de hevigste gevechten met Mijn vijanden
(voor en na de samenzwering om Mij naar de troon te verleiden)?
En waarom zou Ik hebben gebeden dat de Beker werd weggenomen
en zou Ik aan het kruis Mijn "Eli! Eli, lama sabachtani!" hebben geschreeuwd?
Die zin zou op de lippen van iemand anders dan Ik
een toon en een bekentenis van wanhoop hebben gehad.
Bij Mij was het 'oneindige verlatenheid'... zo overweldigend
dat Ik Mijn Marteling oploste door de vaten van Mijn Hart te breken
die verpletterd waren door Vaderlijke verlatenheid.
Waaróm huilde Ik?
Waaróm schreeuwde Ik?
Waaróm?'
Reacties
Een reactie posten