sterren kénnen 1
Maria Valtorta:
'Ik schrijf zo goed als ik kan, in de schemering.
Een van de arme schepsels die ertoe bijdroeg
dat dit ballingsoord voor mij nog ondraaglijker werd,
is van nu af aan vertrokken.
Ze vertrok nadat ze haar...
cultuur had gedemonstreerd.
Terwijl ik haar hoorde, dacht ik aan U, mijn Meester, en aan Uw lessen,
echte lessen die kennis onderwijzen die brood is, voor zowel de geest als het denken.
En... ik werd misselijk van die andere slechte wetenschap die niets met U te maken heeft.
Ik kan niet bidden omdat ik nog steeds denk...
en Gij neemt mij mee om te zíen!
En kijk: ik zie U!
Mijn vleesgeworden God,
oogverblindend en majestueus, staande in de zuiverste ether.
Gij zijt alleen. Ik zie alleen U,
glorieus in het aspect van Koning van de schepping.
Schitterend het Kleed van immateriële en parelachtige Materie,
en nog schitterender Uw verheerlijkte Vlees, dat Vlees en Licht tegelijk is.
O Schoonheid
onbekend voor zovelen die er niet voor zorgen
zich zo te gedragen dat ze U op een dag kunnen ontmoeten!
O mijn Schoonheid,
die al mijn pijn wegneemt
door Uzelf te laten zien!'
[18/10/44]
Reacties
Een reactie posten