opgeven, uitdoven 3
Jezus zegt:
'En ook jullie,
eerlijke vreugden van het werk
verricht om eerst het dagelijks brood aan Mijzelf te geven
en vervolgens het geestelijk brood aan de mensen,
kwamen naar Mij toe om tegen Mij te zeggen:
"Waarom verlaat Jij ons?"
Nostalgie naar het stille huis,
heilig gemaakt door zoveel gebeden van de rechtschapen bewoners,
tot Tempel gemaakt door de echtelieden van God te hebben verwelkomd,
tot Hemel gemaakt door binnen zijn muren de Drie-eenheid te hebben gehuisvest,
opgesloten in de ziel van de Christus van God!
Nostalgie naar de nederige en oprechte menigten
aan wie Ik Licht en Genade gaf, en wier Liefde naar Mij toe kwam!
Stemmen van kinderen, die Mij roepen met een glimlach,
stemmen van moeders, die Mij roepen met een snik,
stemmen van zieken, die Mij roepen met een kreun,
stemmen van zondaars, die Mij bevend roepen!
Ik hoorde ze allemaal en ze zeiden tegen mij:
"Waarom laat Jij ons in de steek?
Wil Je ons dan niet meer strelen?
Wie zal ons nu strelingen geven,
op de blonde of bruine krullen,
vergelijkbaar met de Jouwe?"
"Wil Jij ons, uitgestorven schepselen, niets meer geven, niet langer de stervenden genezen?
Wie zal medelijden hebben met moeders zoals Jij had, Heilige Zoon?"
"Wil Je ons niet langer genezen? Wie zal ons genezen als Jij verdwijnt?"
"Wil Je ons niet langer verlossen? Er is alleen Jij die Verlossing bent."
"Elk woord van Jou is een kracht die een koord van zonde in ons donkere hart verplettert."
"Wij zijn zieker dan melaatsen, omdat voor hen de ziekte eindigt met de dood, voor ons neemt ze toe."
"En Jij vertrekt?? Wie zal ons begrijpen? Wie zal ons opvoeden?"
"Blijf! Blijf! Blijf!" riep het goede publiek.
"Zoon!" riep Mijn Moeder.
"Red jezelf!" riep het Leven.
Ik moest deze schreeuwende kelen breken,
ze wurgen zodat ze niet meer zouden schreeuwen,
en de kracht zouden hebben om Mijn Hart te breken,
moest de zenuwen er één voor één uitrukken
om de Wil van God uit te voeren.
En Ik was alleen.
Dat wil zeggen:
Ik was bij Satan.'
Reacties
Een reactie posten