leren sterven 5

Jezus zegt:

'"Vader, vergeef het hen!..."

Het is tijd om al wat gewicht is weg te halen,

om met grotere zekerheid naar God te vliegen.

Je kunt noch genegenheden noch rijkdommen meenemen

die niet geestelijk/spiritueel en goed zijn.

En er is geen mens die sterft zonder iets te vergeven te hebben

aan een of meer van zijn soortgelijken,

en in wat zaken, om vele redenen.

Welke mens komt te sterven

zonder de bitterheid van verraad te hebben geleden,

van gebrek aan liefde, van leugen, van gebruik, een of andere schade

door familieleden, echtgenoten of vrienden?

Welnu, het is tijd om te vergeven

om vergeven te worden.

Om volledig te vergeven,

waarbij we niet alleen wrok laten gaan, niet alleen het geheugen,

maar ook de overtuiging dat onze reden voor verontwaardiging gerechtvaardigd was.

Het is tijd voor de dood.

De tijd, de wereld, de aangelegenheden, de affecties,

daar komt een einde aan, ze worden ‘niets’.

Er bestaat nu nog maar één Waarheid: God.

Wat heeft het dan voor zin om over de drempels heen te dragen

wat zich aan deze kant van de drempels bevindt?

Vergeven.

En aangezien het bereiken van de perfectie van liefde en vergeving

- wat betekent niet eens meer zeggen: "En toch had ik gelijk" -

heel, té, moeilijk is voor de mens, ziehier de taak

van het vergeven door ons doorgegeven worden

aan de Vader.

Geef Hém ons pardon,

aan Hem die geen mens is, die volmaakt is, die goed is, die Vader is,

omdat Hij het zuivert in Zijn Vuur en het, nu volmaakt geworden,

geeft aan degenen die pardon verdienen.

Vergeef,

aan de levenden én de doden.

Ja. Zelfs aan de doden die de oorzaak van de pijn waren.

Hun dood heeft vele punten uit de woede van de beledigden verwijderd.

Soms heeft hij ze allemaal verwijderd.

Maar de herinnering blijft bestaan.

Ze lieten ons lijden, en wij herinnert ons dat ze ons lieten lijden.

Deze herinnering stelt altijd een grens aan onze vergeving.

Nee.

Niet meer.

Nu staat de dood op het punt elke grens aan de geest weg te nemen.

We betreden het oneindige.

Verwijder daarom ook die herinnering

die vergeving beperkt.

Vergeef, vergeef!

Zodat de ziel niet het gewicht en de kwelling van herinneringen ervaart

en vrede mag hebben met al haar levende of lijdende broers en zussen,

vóórdat ze de Pacifische/Vreedzame ontmoet.

"Vader, vergeef het hen!"

Heilige nederigheid,

zachte/zoete liefde van de gegeven vergeving,

die inhoudt dat er vergeving wordt gevraagd aan God

voor schulden jegens God en jegens anderen, die hij

die om vergeving voor zijn broers vraagt, [zelf] heeft.

Daad van liefde.

Sterven in een daad van liefde

betekent de mildheid hebben van de liefde.

Gezegend zijn zij die weten hoe ze moeten vergeven

als verzoening voor al hun hardheid van hart

en de zonden/schulden van woede.'

[14/7/46]