heilige communie 2


-Laatste Avondmaal (Plautilla Nelli)-


-idem (Domenico Ghirlandaio,
Badia Passignano-versie)-

Maria Valtorta:

'Mijn Heer komt

en Hij troost mij en zegt:


"Hier ben ik, Johannes'je.

Ze laten ons niet één zijn:

Ik in jou, jij ciborium dat Mij bevat,

tot grote vreugde van ons beiden.


Kleine, kleine Johannes!

Laten we van elkaar houden!

En moge liefde samensmelting zijn!


Kom!

Op mijn borst, Johannes'je!

Net zoals de andere Johannes.

En Mijn Liefde komt bij jou binnen.

Om je te geven wat je werd ontzegd..."



De unie geeft vertrouwen.

Gezegend, vraag ik om de genade

die de paters Berti, Migliorini en de anderen willen.


Jezus wordt streng, met die ondraaglijke blik

van momenten waarop er meer Gerechtigheid dan Barmhartigheid is...

Ik kijk Hem met angst aan, ook al weet ik dat die blik niet voor de arme Maria is.


Hij loopt langzaam door de kamer

en buigt zich over de manuscriptnotitieboekjes

die uit Rome zijn teruggestuurd, voor de correcties in het Preevangelium.


Hij herhaalt losse zinnen die erin staan.

Ik herken ze.


Hij draait zich om en zegt tegen mij:

"Jij begrijpt ze, nietwaar?"'


[12 juli 1946]

Reacties

Populaire posts van deze blog

Agnes buiten de muren

maria's gezicht

de geliefde 3