zwarte tuin 3
Maria zegt:
"Ik huil om de pijn van de eersten [gebroken bloemen]
en om de fout van de laatsten [gebogen bloemen].
Maar mijn tranen over de eersten
veranderen in eeuwige parels, bestemd voor hun kroon.
Bij de laatsten is het niets anders dan pijn
die hen zou willen redden en dat niet kan
als zij niet eerst om zichzelf huilen.
Het is de grootste pijn van mijn pijnen als universele Moeder
voor haar kinderen die mijn Eerstgeborene beledigen
die stierf om leven te geven aan al mijn kinderen.
In deze [advents]dagen waarin mijn Vreugde als Moeder van God wordt vernieuwd,
vindt de wereld een manier om mijn kleding van openhartige Vreugde
te veranderen in een kleding van rouw,
waarbij mijn priesters worden gedood
of hun zielen – een dubbele dood
en zonder hoop.
Bid en lijd
om de martelaren te helpen
en de schuldigen te redden."
[17/12/43]
Reacties
Een reactie posten