waaróm... verraden jullie Mij??
Jezus zegt:
"Eén van jullie zal Mij verraden."
Een van jullie! Ja, in de verhouding van één op twaalf verraadt één van jullie mij.
Elk verraad is pijnlijker dan een worp (zweepslag?).
Kijk naar de Menselijkheid van jullie Verlosser.
Van top tot teen is het allemaal een wond.
Geseling beangstigt degenen die erover mediteren
en martelt degenen die haar ervaren.
Maar het was een marteling van een uur.
Jullie die Mij verraden, geselen Mijn Hart.
Jullie doen het al eeuwen.
Ik hield van jullie. Ik houd van jullie.
Ik leef met jullie mee. Ik vergeef jullie.
Ik was jullie en neem het bloed weg om jullie een zuiverend bad te maken.
En jullie verraden Mij.
Ik ben het Woord van God.
Ik ben glorieus in de hemel
Maar in deze hemel ben Ik niet alleen als geest.
Ik ben er ook als vlees. Het vlees heeft gevoelens en genegenheden.
Waarom willen jullie in Mij voortdurend opnieuw dat bijtende vuur aanwakkeren
dat de nabijheid van een verrader is?
Is de hemel ver weg?
Nee, kinderen die mij verraden.
Ik ben dicht bij jullie. Ik ben ónder jullie.
En jullie verbranden Mij met de vlam van je verraad.
Ik kijk, zoekend naar troost,
tussen de verschillende klassen van mensen.
En in elke ontmoeting kom Ik blikken
en blikken van verraders tegen.
Waarom bedriegen jullie Mij?
Ik ben onder jullie om je goed te doen.
Waarom willen jullie Mij pijn doen?
Ik breng jullie Mijn Geschenken.
Waarom gooien jullie bijtende adders naar Mij?
Ik noem jullie "vrienden"...
Waarom antwoorden jullie Mij: "vervloekt"...
Wat heb Ik jullie aangedaan?
Welke mens kennen jullie die geduldiger is...
die beter is dan Ik?
Kijk toch!
Als jullie gelukkig zijn, laat niemand je in de steek.
Maar als jullie huilen, maar als rijkdom jullie in de steek laat,
maar als een ziekte jullie besmettelijk maakt,
dan wendt iedereen zich van je af.
Ik blijf.
Sterker nog, Ik heet jullie juist dán welkom.
Want dán komen jullie.
Je hebt niemand meer om mee te huilen en te praten.
En dan herinner je je Mij.
En Ik zeg niet tegen jullie: "Ga weg, want Ik ken je niet".
Ik zou dat kunnen zeggen, omdat jullie Mij in feite nooit kwamen vertellen,
terwijl jullie rijk, gezond en gelukkig waren:
"Dat ben ik en ik dank Jou ervoor."
Maar nee.
Ik verwacht dit niet eens van wie nog geen liefdesreuzen zijn.
Ik verwacht geen "dankjewel".
Het zou voldoende zijn als jullie tegen mij zei: "Ik ben gelukkig".
Zeg dat eens.
Beschouw Mij niet als een vreemde voor jullie.
Herinner je eraan dat Ik hier ook ben.
Denk eens na over die Jezus.
Ik zou voor jullie het “dankjewel” willen zeggen tegen God: Mijn Vader en die van jullie.
Jullie daarentegen komen nooit.
En Ik zou kunnen zeggen: “Ik ken jullie niet”.
In plaats daarvan open Ik hier Mijn Armen voor jullie
en zeg: "Kom, laten we sámen huilen!"'
[14/6/44]
Reacties
Een reactie posten