lijd om 'idolaten'

Jezus zegt:

'Donderdag zul je lijden

voor de grote categorie van afgodendienaars.

Afgoderij/idolatrie is niet alleen het aanbidden van een afgod/idool.

Voor Mij is afgoderij/idolatrie de cultus van wat of wie het ook is die niet de ware God is.

Wilden zijn eveneens afgodendienaars

– in feite zijn zij dat minder dan veel geciviliseerden

die, ondanks het feit dat zij weten dat er een Drie-ene God is, duizenden afgoden aanbidden

die van hun eigen ego naar het ego van iemand anders gaan zoals zij,

en langs deze straat hebben ze vele altaren staan, voor valse goden

met de namen: Geld, Macht, Betekenis, (Rationele) Wetenschap etc etc –

De wilden zijn daarom voor Mij

net zo afgodisch als geciviliseerden wanneer die

nationale of individuele culten hebben die niet wáár zijn.

Betrek daarom in je donderdagintenties:

-ál diegenen die de Heilige Naam van God en van Mij moeten leren kennen

-die zich nog niet bewust zijn van het Kruis als een pijl die naar de hemel wijst

-die een geopenbaarde religie volgen, die geen religie is

-die “christen” zijn maar niet katholiek

Er is één Kerk: die van Rome.

Offer en lijd voor:

-diegen die een foutieve wetenschap tot afgodendienaars van het verstand maakt

-en diegenen die hartstocht tot afgodendienaars van het hart maakt.

Laat ze naar Mij terugkeren.

Ik ben de ware God en er is geen andere dan Ik.

Het moet aan Mij gegeven worden:

de liefde en aanbidding van de schepselen

geschapen door de Vader, verlost door de Zoon,

geliefd door de Heilige Geest.

Laat donderdag de dag van lijden zijn

voor hen állen.

Een verre 'donderdagavond',

met de wond van het verraad in Mijn Hart,

met de echo van het afscheid van Mijn Moeder in Mijn Hart,

met de voorkennis van het komende complexe martelaarschap in Mijn Hart,

dat van de Mensenzoon, de Zoon van God.

Ik... 

Ik bad [cf.Joh.17] voor iedereen:

voor hen die "de Mijnen" waren

en voor hen die "de Mijnen" zouden worden via het Woord

dat Ik had gesproken en toevertrouwd aan Mijn vrienden en discipelen;

Ik bad...

voor hen die zich, door de ketterij van één jammerlijke figuur,

zouden losmaken van de levende stam van de Roomse Kerk,

opdat zij er weer één mee zouden worden

en dus met Mij en met de Vader.

Ik heb tot slot gebeden voor alle mensen, gezien Ik voor allen stierf.

God, Mijn Vader, had het hele menselijke ras aan Mij toevertrouwd.

Ik werd Mens om de kinderen van Adam te verlossen en te redden.

En Adam was één, er waren niet zoveel Adams als er rassen op de aarde zijn.

Maar slechts één Adam. En Ik ben gekomen om zijn nakomelingen te redden,

ongeacht de kleur, het punt van de breedte- of lengtegraad,

hun beschavingsniveau.

En Ik wil dat waar Ik ben,

d.w.z. in de Boezem van de Vader,

zij - álle mensen - zijn.

Dit zou Mijn Vreugde zijn,

aangezien het Mijn Ambitie is.

Bid daarom voor hen die niet in Mij zijn,

of die uit Mij kwamen vanwege de fouten van hun vaders

of door de vergissing van hun trotse geest,

trots op de larve/het stukje wetenschap

dat ze bezitten.'

[29/5/44]