judith-spel 1

'In de Franse literatuur

komt Judith vóór de zestiende eeuw slechts zelden voor.

Het is waar dat vluchtige toespelingen op haar bekende heldendaden in het kamp van Holofernes met enige regelmaat voorkomen in de werken van dichters als Jean Molinet en Eustache Deschamps.

Ook komen lovende paragrafen gewijd aan Judith voor in verzamelde biografieën van beroemde vrouwen, zoals "Les Vies des femmes célèbres" (1502) van bisschop Antoine Dufour, of (eerder al) in de geschriften van Christine de Pizan, als haar "Het Boek van de Stad der Vrouwen" (1405).

Maar... hoewel deze uiteenlopende gebeurtenissen getuigen van het feit dat Judith een bekend personage is, maken ze van haar niet de levende, sprékende persoonlijkheid die ze in poëzie en theater zal gaan worden.

Vanaf het allereerste begin...

introduceerde de zestiende eeuw een nieuw tijdperk... 

in de Franstalige weergave van de oude, joodse schoonheid

die de Assyrische generaal charmeerde en vermoordde.

De meest veelzeggende verandering in haar profiel is het feit dat Judith,

ooit het stille voorwerp van hetzij smaadreden hetzij lofzangen,

in de werken van de auteurs van mysteriespelen, epen, tragedies en parafrases,

eindelijk een stém krijgt en begint te spréken.

[bron]