Ik was je schoon met Mijn Bloed
Jezus zegt:
'O mensen!
Onschuldiger dan een kind dat z'n moeder kust bij terugkeer van z'n doop, was Ik.
En de Aller-hoogste was geschokt door Mij omdat Ik de zonde was,
omdat Ik alle zonden van de wereld op Mij had genomen.
Ik zweette van walging.
Ik zweette bloed, vanwege de afschuw van deze melaatsheid op Mij, die de Onschuldige was.
Het Bloed stroomde door Mijn Aderen van afkeer van deze stinkende vijver
waarin Ik was ondergedompeld.
En het uitvoeren van deze marteling,
waarbij Mijn Bloed uit Mijn Hart werd geperst,
ging gepaard met de bitterheid van de Vervloeking,
omdat Ik op dat uur niet het Woord van God was:
Ik was de Mens. De mens. De schuldige.
Kan het dat Ik, die het heb meegemaakt, jullie neerslachtigheid niet begrijp?
En niet van jullie hou omdat je neerslachtig bent?
Ik hou van jullie hierom. Ik hoef alleen maar aan dat uur te denken
om van jullie te houden en jullie te noemen: "Broeders!"
Maar jullie zo noemen
is niet genoeg voor de Vader om je "Zonen" te noemen.
En Ik wil dat jullie jezelf zo noemen. Wat voor soort Broer zou Ik zijn
als Ik jullie niet bij Mij in het huis van Mijn Vader zou willen hebben?
Ziehier dus dat Ik tegen jullie zeg: "Kom, Ik zal jullie wassen!"
Niemand is zo smerig dat Mijn Bad hem niet reinigt.
Niemand is zo puur dat hij Mijn bad niet nodig heeft.
Komen jullie!
Dit is geen water.
Er zijn mirakelbronnen die wonden en ziekten van het vlees genezen
Maar dit is meer dan dat. Deze Bron stroomt uit Mijn Borst.
Ziehier het verscheurde Hart waaruit het waswater gutst.
Mijn Bloed is het helderste water in de schepping.
Daarin worden zwakheden en onvolkomenheden opgeheven.
En je ziel keert wit en intact terug,
het Koninkrijk waardig.
Kómen jullie!
Laat Mij tegen jullie zeggen: "Ik vergeef je!"
Open Mij jullie hart.
Daarin liggen de wortels van jullie kwaad.
Laat Mij binnenkomen.
Laat Mij je banden losmaken.
Vinden jullie je wonden walgelijk?
In Mijn Licht gezien, verschijnen ze aan jullie zoals ze zijn: vol walgelijke wormen.
Kijk niet naar ze. Kijk naar de Mijne. Laat Mij het doen.
Ik heb een lichte hand. Je zult alleen een streling voelen...
en alles zal genezen.
Jullie voelt niets anders
dan een kus en een traan.
En alles zal worden gereinigd.
O, hoe mooi zullen jullie dan zijn rond Mijn Altaar!
Engelen onder de engelen van het Ciborium.
En Mijn Hart zal grote Vreugde kennen.
Omdat Ik de Verlosser ben
en niemand veracht.
Maar Ik ben ook het Lam dat tussen de lelies weidt,
en Ik geniet ervan omringd te zijn door witheid,
want om jou wit te maken ben Ik tot leven gekomen
en heb Ik leven gegeven.
O, hoe zie Ik de Vader naar jullie glimlachen
en de Liefde met haar pracht over je heen schijnen,
omdat je niet langer besmeurd bent met zonde!
Kom naar de Bron van de Verlosser.
Moge Mijn Bloed neerdalen op de berouwvolle ziel
en een stem, waarin die van Mij is, zeggen:
"Ik ontsla je in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest."
[14/6/44]
Reacties
Een reactie posten