maria's pijn 6

Maria zegt:

'Het vijfde zwaard

was om te weten dat mensen altijd zouden lasteren tegen dit Bloed,

dat stroomt als zovele Stromen van Verlossing

uit de verscheurde Ledematen van Jezus.

Dit Bloed sprak echter en het spreekt.

Het roept met een liefdevolle stem en het appeleert.

Maar de mensen hebben het niet willen horen,

en vandaag al evenmin.

Verdrongen zich rond de Messias

om Hem om genezing te vragen van hun ziekten

en smeekten Hem een ​​woord tot hen te spreken.

Op het moment waarop Hij Zijn vinger niet meer gebruikte, noch stof en speeksel,

maar waarop Hij Zijn Leven en Bloed gaf om hen te genezen

van hun enige échte ziekte, de onuitwisbare Fout [erfzonde]...

toen ontvluchtten zij Hem meer dan een melaatse.

Ze ontvluchten Hem vandaag de dag nog steeds.

"Zijn Bloed kome over ons en onze kinderen!" [Mt.27:25]

Oh ! Ja, op de Laatste Dag zál Het [Bloed/Offer/Lijden] over hen komen

om hen verantwoording te vragen voor hun haat

en gezien ze Het niet hebben willen liefhebben,

zal Het hen vervloeken.

Zou ik, de Moeder, dan niet moeten lijden

bij het zien van het grote aantal van mijn kinderen

die het hebben verdiend om vervloekt te worden en afgesneden voor altijd

van de geestelijke familie in de hemel, waarvan ik de Moeder ben

en mijn Jezus de eerstgeborene en hun oudste broer?

Toen ik het levenloze lichaam van mijn God en Zoon ontving

– en ik had jullie zijn wonden één voor één kunnen opsommen –

voelde ik mijn boezem/schoot scheuren.

Oh ! Zeker, de pijn van de bevalling heb ik niet gekend.

Maar deze heb ik wel gekend, en er is geen pijn bij de bevalling

die daarmee kan worden vergeleken.

Al mijn pijn als gelovige,

al mijn pijn als moeder

werden er slechts één.

Dit enige/unieke lijden is de basis van míjn kruis

zoals Golgotha ​​het was voor het kruis van mijn Heer,

van dááruit komt míjn Lijden.

Ik heb Jezus niet dood in jullie harten gezien.

Want het is niet Hij die sterft, het zijn júllie harten die aan Hem sterven.

Ik zag de menigte harten waarin Hij geplaatst zou worden

als op een koud overblijfsel/overschot/lijk.

Voor hoevele mensen

zal Hij tevergeefs bevolen hebben: "Sta op!" -

voor die mensen die niet willen léven, die niet willen opstaan.

Het Sacrament van het [hemelse] Leven geweigerd

of ontvangen op heiligschennende wijze,

zelfs als je dagen geteld zijn.

Deze talloze Judassen

die niet weten hoe ze zich eerlijk moeten bekeren

om zichzelf waardig te maken om hun gewonde God te ontvangen,

terwijl hun berouw hen zou genezen.

Zie, Maria! Alles is beter dan de nieuwe Judassen Iskariot te zijn.

Het is nochtans de zonde die men met de grootste onverschilligheid begaat.

Dit is trouwens verre van alleen het werk van grote zondaars,

maar ook van velen die gelovigen lijken te zijn

of denken dat ze geloven in mijn Zoon.

Hij noemt hen "de farizeeën van vandaag".

Je kunt hen herkennen aan hun werken.

Contact met mijn Zoon maakt hen niet beter.

Integendeel, hun leven is de ontkenning van Naasten-Liefde,

en dus van God.

Het zijn doden,

als het niet is voor de genade

dan toch minstens voor de vruchten ervan.

Ze hebben geen vitaliteit.

Jezus kan in hen niet handelen

omdat Hij geen antwoord in hen vindt.

Het zijn zij die hen die alleen in naam "christenen" zijn, slechts één stap voor zijn.

Zij zijn tempels die niet meer gebruikt en ontheiligd zijn door de verrotting van alle ondeugden,

dezen, bij wie de Naam, de enige Naam, van Christus wordt gevonden

zoals het Lichaam van mijn Jezus in het Graf.

Zij zijn, eveneens, levenloos.

En als, in Gethsemane, de kennis van allen voor wie Zijn Offer nutteloos zou zijn

het spirituele martelaarschap van mijn Zoon uitmaakte,

dan was dit visioen míjn marteling

op het moment dat ik Jezus kuste

in het ultieme vaarwel.'

[20/5/44]