Maria's pijn 1
Maria zegt:
'Afgelopen zaterdag sprak ik met je over mijn vreugden.
Vandaag ga ik je vertellen over mijn pijn.
Ik zal er geen commentaar op geven.
Ik heb er al commentaar op gegeven,
op één na, die ik je binnenkort zal uitleggen.
Maar ik zal je er de diepste betekenis van laten begrijpen.
Net zoals geen enkele vreugde mij alleen aanging/betrof,
want dat zou egoïsme zijn geweest,
heeft geen enkel lijden mij pijn gedaan enkel voor mij alleen;
als Moeder van de gelovigen, draag ik jullie allemaal in mij,
zozeer zelfs dat ik in mij alle wonden van jullie ziel heb gevoeld.
Als voor mij de vreugden enkel tot bloei zijn gekomen
in de vorm van rozen ten tijde van de gebeurtenissen
- en, als rozen, behielden ze hun korte levensduur,
want de hand van de mens en de adem van Satan
hebben deze bloei afgeslacht en vernietigd
voor velen, en te vroeg -...
dan waren de pijnen doornen
in mijn hart gedrukt vanaf het eerste moment
en nooit meer verwijderd.
Dit is de reden waarom schilders mij niet vertegenwoordigen
met zeven rozen die bloeien vanuit mijn hart,
maar met zeven zwaarden;
en als er sommigen zijn die het met rozen omringen,
dan is het op zo'n manier dat deze bloemenriem op zichzelf al een marteling is,
want hun stengels zitten vol doornen.
Ik ben werkelijk de Mystieke Roos
en als ik geen doornen aan mijn stengel heb,
dan is het omdat ik ook de "Vol van Genade" ben.
Het is in mijn hart
dat zich alle doornen van menselijke fouten bevinden
die mij van mijn kinderen beroven
en God beledigen.'
[20/5/44]
Reacties
Een reactie posten