lazarus 1

Maria Valtorta:

'Ik zie het volgende visioen zich ontvouwen,

waarvan ik een signaal kreeg tijdens de verschijning van Lazarus

waarover ik het hardop [met geestelijk begeleider] heb gehad.

Een man nadert de groep apostelen, verzameld in een heel arm huis,

op een plek die niet eens een dorp genoemd kan worden, zo klein is het.

Het doet het al een eer om het deze naam ('dorp') te geven.

Een klein handjevol modderachtige krotten is het

(het lijkt echt alsof ze van modder en riet zijn gemaakt)

op één niveau: de grond, zonder terras,

zonder iets aangenaams, uiterlijk,

verspreid langs een stoffig steegje

dat eindigt met ritselende riet,

zoals je aan rivieroevers ziet.

Dat riet lijkt niet op het onze,

maar min of meer op dat wat je bij rijstvelden ziet;

ik ken de exacte naam van deze planten niet

gemaakt van een lange en cilindrische steel,

versierd met lintblaadjes en een bes zo lang als een vinger,

die de bloem of vrucht zal worden van deze meer-/vijverplant.

De man spreekt Petrus aan,

en die gaat naar een tweede kamer,

gevolgd door de man.

Hij komt de kamer binnen,

waar Jezus is, zittend op een arm bed

dat tevens het enige meubelstuk in de kamer is,

klein en laag.

De man groet

en Jezus antwoordt met een glimlach.

Ik begrijp dat Hij deze man kent,

omdat Hij hem vraagt:

"Wat voor nieuws breng je Mij?"

- "Mijn bazen hebben me gestuurd

om je te vertellen dat je onmiddellijk moet komen,

want Lazarus is erg ziek en de dokter zegt dat hij gaat sterven.

Martha en Maria smeken je. Kom, want alleen Jij kunt hem genezen!"

- "Zeg dat ze rustig moeten blijven.

Het is geen dodelijke ziekte, maar het is de Glorie van God.

Opdat Zijn Macht verheerlijkt mag worden in Zijn Zoon."

- "Maar het is heel ernstig, Meester.

Zijn vlees is gangreneus en hij voedt zich niet meer.

Ik heb het paard uitgeput om sneller te komen."

- "Maakt niet uit. Het is zoals Ik zeg."

- "Maar kom je?"

- "Ik zal komen. Vertel ze dat Ik kom. Dat ze vertrouwen hebben."

De man groet en vertrekt.

Petrus geleidt hem uit.

En Jezus blijft alleen.'

[23/3/44]