lijden & vreugde

Jezus zegt:

'Moge je antwoord,

of het nu tegen je naasten is die zich verbazen

en je wijzen op de schijnbare verlatenheid van God jegens jou,

of de Verleider die je ervan wil overtuigen

dat al je offers jou geen enkele troost van God opleveren,

hetzelfde zijn als dat van de oude Tobit.

Je zult tegen hen zeggen, net als tegen jezelf:

‘Wij zijn kinderen van heiligen en wachten op dat leven

dat God geeft aan hen die hun geloof in Hem nooit verliezen’ [1].

Kinderen van heiligen

en geroepen tot dezelfde heiligheid.

Ben jij geen dochter van God, Maria?

En wie is heiliger dan je Vader dan?

Als Hij, die de Heilige der Heiligen is, zoveel pijn voor je wil,

dan is dat een teken dat deze pijn gericht is op een vreugde die evenredig is aan de pijn,

dat wil zeggen een immense vreugde, een vreugde zonder einde.

De ziel die erin slaagt vast te geloven

dat alles wat haar overkomt zijn oorsprong vindt in de Liefde

en eeuwige vreugde voortbrengt

is net zo veilig als in een fort.

Ze kan niet omkomen.

Ze lijdt.

Maar haar pijn is boven-natuurlijk.

En draagt ​​boven-natuurlijke levensvruchten.

[30/8/43]