zwaar vs. licht
's Avonds, vlak nadat haar biechtvader was vertrokken, zei Jezus:
'Neen. Op dit moment moet wat Ik jou vertel dienen voor jou en voor je biechtvader.
Jij weet hoe je te gedragen. Wat je biechtvader betreft: Ik ben heel erg blij dat hij Mijn Woorden voor zichzelf gebruikt, voor zijn ziel, voor zijn prediking, om andere zielen, priesterlijke of andere, te leiden en te troosten. Maar voorlopig mag hij de bron niet prijsgeven.
Een van de grootste pijnen die Ik ervaar
is het zien dat het rationalisme de harten heeft geïnfiltreerd
zelfs de harten die beweren dat ze bij Mij horen...
Het zou nutteloos zijn om de priesters op de hoogte te stellen van zo’n groot geschenk. Het is net onder hén dat we degenen vinden die, door over Mij te prediken en over wonderen uit het verleden, Mijn Macht ontkennen.
Bijna alsof Ik niet langer Christus zou zijn, in staat om nog steeds te spreken tot zielen die wegkwijnen, verstoken van mijn Woord. Bijna alsof ze Mijn huidige onvermogen zouden toegeven om wonderen te verrichten en de kracht van Genade in een hart te laten werken.
Geloven is een teken van puurheid/finesse, behalve van geloof.
Geloven is, behalve geloof, intelligentie.
Hij die met intelligentie en puurheid/finesse gelooft
onderscheidt Mijn Stem en ontvangt Haar.
De anderen kibbelen, discussiëren, bekritiseren en ontkennen.
En waarom? Omdat ze van zwáárte leven
en niet van geest.
Ze klampen zich nog vast aan de dingen die ze hebben gevonden
en ze vergeten dat die van mensen afkomstig zijn
die het niet altijd correct hebben gezien
en zelfs als ze het correct gezien en neergeschreven hebben
hebben ze dat in hún tijd gedaan, en zijn ze verkeerd begrepen
door de generaties die erna kwamen.
Zij bedenken niet
dat Ik nog iets anders zou kunnen te zeggen hebben
aangepast aan de behoeften van deze tijd.
En dat Ik vrij ben om dat te zeggen tegen wie Ik wil, en zoals Ik wil
omdat Ik God ben, en het Eeuwige Woord, dat nooít ophoudt
het 'Woord van de Vader' te zijn.
Ik doe Mijn Laatste Pogingen
om zielen te doen ontvlammen
die geen lévende zielen meer zijn, maar automaten,
begiftigd met beweging, maar níet met intelligentie en naasten-liefde.
Sinds het begin van deze eeuw - de laatste van dit tweede millennium -
is Mijn Werk een Wonder van Naasten-liefde
om voor de tweede keer te proberen
het menselijk ras te redden
in het bijzonder de priesterlijke zielen
zonder wie de redding van velen onmogelijk is.
Ik vervang lege preekstoelen.
Of preekstoelen die resoneren met woorden leeg van echt leven.
Maar er zijn er maar weinig
die het waard zijn Mij te begrijpen.
Zelfs weinigen onder Mijn bedienaren.
Moge je biechtvader daarom zijn gedrag dienovereenkomstig regelen.
Moge hij uit Mijn Woorden putten en ervan leren, voor zichzelf en voor allen,
maar laat hem vooral probeert om naasten-liefde aanwakkeren in de harten van zijn collega's.
Minder wetenschap, en meer naasten-liefde!
Minder de boeken, meer het Evangelie!
En licht in zielen, omdat Ik Licht ben.
Ruim alles op!
Om ruimte te maken voor het Licht!
Biechtvader zegt dat Ik ontoegankelijk terrein ben?
Dit is een understatement: Ik ben vijandelijk gebied
en het doet Mij veel pijn.
[18/7/43]
Reacties
Een reactie posten