líjd voor Mijn priesters 2


-H. Laurentius op rooster verbrand (M. di Nardo)-

Als Ik denk aan de diakens

de priesters van de Catacombenkerk

en Ik vergelijk hen met die van vandaag

dan heb Ik oneindig medelijden met jullie, Mijn kudden

die zonder de voeding van Mijn Woord blijven

of die er slechts een onvoldoende hoeveelheid van ontvangen.


Deze diakenen, deze priesters toen, hadden tegenover zich

een hele kwaadwillende/boosaardige samenleving

en de gevestigde macht.


-Massimo Stanzione-


Deze diakenen, deze priesters, moesten hun ambt uitoefenen

te midden van ontelbare moeilijkheden; de geringste onvoorzichtigheid

kon hen in handen van tirannen doen vallen en hen tot een afgrijselijke dood leiden.

Desalniettemin, wat een trouw, een liefde, een kuisheid en een heldenmoed in hen!

Zij versterkten de opkomende Kerk met hun bloed en hun Liefde

en maakten van hun hart een altaar.


Zij schijnen nu in het Hemelse Jeruzalem

als evenzovele eeuwige altaren

waarop Ik, het Lam, rust

en Me in hen verlustig.


-Jean Baptiste de Champaigne-


Zij, Mijn onverschrokken biechtvaders

de zuiveren, die het vuil van het heidendom wisten weg te spoelen

dat hen jaren en jaren had doordrenkt, vóór hun bekering tot het Geloof

en dat hen bespatte met zijn modder, zelfs na hun bekering,

als een oceaan van slijk tegen onwrikbare kliffen.


Zij hadden zichzelf gezuiverd in Mijn Bloed

en kwamen naar Mij toe met witte stola's

versierd met hun genereuze bloed

en hun onstuimige naasten-Liefde.


-Bernardo Cavallino-


Ze droegen aan de buitenkant noch kleding, noch insignes

van hun priesterlijke strijd, maar ze waren Priesters in de geest!

Nu is het bovenkleed er, maar hun hárt behoort Mij niet langer toe.


Ik heb medelijden met jullie, kudden zonder herders.

Daarom houd ik Mijn Woede nog steeds in: Ik heb medelijden! 

Ik weet dat een groot deel van wat jullie zijn, komt van het feit dat je geen steun hebt!

Er zijn te weinig échte priesters, die zich aan hun kinderen wijden!


Nooit eerder als nu is het zo nodig geweest

om tot de Heer van de Oogst te bidden, om echte werkers naar de velden te sturen,

waar de oogst geruïneerd wordt, omdat het aantal echte werkers, onvermoeibaar, onvoldoende is:

werkers op wie Mijn Blik rust, met zegeningen en Liefde,

oneindig en erkentelijk.


[14/6/43]

Reacties

Populaire posts van deze blog

Agnes buiten de muren

maria's gezicht

de geliefde 3