jan én piet 3
'Johannes was de jongste.
Met de ziel van een bloem...
kende hij geen kwaad in het leven.
-Johannes Evangelist (François André Vincent)-
Het was een lelie
waarvan de knop nog gesloten was
over de onbevlekte witheid van haar binnenkant.
De lelie ging open
op het moment dat Mijn Blik in zijn hart viel
en hij alleen maar ogen had voor Mij.
(Domenichino)
Hij was een kind
met het hart van een held
en van een duif.
Petrus was de Steun van Mijn Hart
die het heden en de toekomst zag.
Maar Johannes was Mijn Troost.
(Albrecht Dürer)
Wat een troost
alleen al van zijn lieve glimlach!
Van zijn zuivere blik!
Van zijn zeldzame woorden
maar altijd zo lief!
In de buurt van Johannes zijn
was voor mij als rusten in de koelte van een waterbron
in de schaduw van planten, op een bloementapijt.
De vrede straalde van hem uit.'
[20/7/43]
Reacties
Een reactie posten